تحقیقات جدید حاکی از آن است که استفاده از جریانهای الکتریکی کنترل شده برای تحریک بخش های خاصی از گوش می تواند تعادل متابولیک بدن را تنظیم کند ، بنابراین خطر ابتلا به مشکلات سلامتی مرتبط با سن را کاهش می دهد.
تحریک عصب واگوس روشی است که اخیراً مورد توجه بسیاری از محققان پزشکی قرار گرفته است.
عصب واگ طولانی ترین عصبی است که مغز را با سایر قسمت های بدن به هم وصل می کند. این ارتباط مستقیم بین مغز و روده ایجاد می کند و همچنین با سیستم عصبی پاراسمپاتیک تعامل دارد.
سیستم عصبی پاراسمپاتیک و سیستم عصبی سمپاتیک در کنار هم ، سیستم عصبی خودمختار را تنظیم می کنند که عملکردهای خودکار بدن مانند تنفس و ضربان قلب را تنظیم می کند.
به همین دلایل ، محققان با كاهش التهاب ، بهبود فشار خون و حتی مبارزه با اضطراب ، به دنبال تحریک عصب واگ برای حمایت از سلامت هستند.
تحریک عصب واگوس اغلب نیاز به مداخله جراحی دارد ، که پزشکان در مناطق مختلف بدن - معمولاً گردن - الکترودهای کوچکی را کاشت می کنند تا بتوانند محرک های برقی را تحویل دهند.
با این حال ، یک پسوند عصب واگ ، که به برخی قسمت های پوست گوش خارجی می رسد ، از سایر نقاط قابل دسترسی است. پزشکان می توانند بدون نیاز به کاشت این شاخه از عصب واگ را تحریک کنند.
به تازگی ، محققان دانشگاه های لیدز و گلاسکو - هر دو در انگلستان - تصمیم گرفتند که با "تیک زدن" آن قسمت های گوش با امواج کوچک از جریان الکتریکی می توانند فعالیت سیستم عصبی اتونوم را بهبود بخشند یا خیر.
بیتریس برترتون ، نویسنده اصلی ، دکتر می گوید: "گوش مانند دروازه ای است که از طریق آن می توانیم با تعادل متابولیک بدن ، بدون نیاز به دارو یا روشهای تهاجمی ، سرهم بزنیم."
محققان این فرضیه را مطرح كردند كه تعادل دوباره فعالیت سیستم عصبی خودمختار می تواند سلامت عمومی و بهزیستی را تقویت كند. آنها همچنین معتقد بودند كه ممكن است از بروز برخی از شرایط وابسته به سن ، از جمله فشار خون بالا ، بیماری قلبی و فیبریلاسیون دهلیزی جلوگیری كند.
2 هفته درمانی باعث بهبود خواب و خلق و خوی می شود
محققان درمانی را ایجاد کردند که آنها را "تحریک عصب واگ از راه پوست" می نامند ، که با ارائه محرک های برقی کوچک به عصب واگ از طریق شاخه آن در پوست گوش خارجی انجام می شود.
محققان در مقاله مطالعاتی خود - که در مجله پیری آمده است - توضیح می دهند که در سنین فردی ، سیستم عصبی پاراسمپاتیک و سمپاتیک آنها نامتوازن می شود و یکی از آنها فعال تر از دیگری است. به گفته آنها ، این عدم تعادل منجر به آسیب پذیری بیشتر در مورد مشکلات سلامتی در زندگی بعدی می شود.
پژوهش حاضر شامل سه مطالعه مختلف بود كه همگی مشاركت كنندگان در سن 55 سال و بالاتر بودند كه در ابتدای مطالعه فشار خون بالا (فشار خون بالا) ، بیماری قلبی ، دیابت یا صرع وجود نداشت. در مطالعه اول ، گروهی از 14 شرکت کننده یک جلسه تحریک عصب واگ از راه پوست و یک جلسه تحریک عصبی شبیه سازی شده را دریافت کردند.
برای مطالعه دوم ، محققان با 51 شرکت کننده همکاری کردند که توافق کردند تنها یک جلسه تحریک عصب واگ از راه پوست را انجام دهند. سرانجام ، در مطالعه سوم ، 29 شرکت کننده تحریک عصب واگ را به مدت 2 هفته روزانه دریافت کردند.
دو مطالعه اول به محققان این امکان را می دهد که میزان پاسخ در شرکت کنندگان را تعیین کنند و به آنها نگاه عمیق تری می دهد که چگونه تحریک عصب واگ از طریق گوش بر سلامتی تأثیر می گذارد.
این تیم دریافتند که دو هفته درمانی به کاهش فعالیت سیستم عصبی پاراسمپاتیک در حالی که فعالیت سیستم عصبی سمپاتیک را کاهش می دهد ، کمک می کند ، بنابراین تعادل عملکرد سیستم عصبی اتونوم را بهبود می بخشد.
برخی از شرکت کنندگان در مطالعه همچنین از پیشرفت در خواب ، خلق و خو و کیفیت کلی زندگی خود گزارش دادند.
برترتون ، خاطرنشان می کند: "ما معتقدیم که این نتایج فقط نوک کوه یخی هستند" ، ما هیجان زده می شویم که درباره اثرات و فواید طولانی مدت تحریک گوش روزانه بیشتر تحقیق کنیم ، زیرا شاهد واکنش بسیار خوبی برای درمان هستیم. تا حالا."
منبع :